داستانهای کوتاه و بلند نوشته‌ی مهدی مقدمی طالمی

  احساس میکنم آب تموم سرم رو دوره کرده و توی شش هام جمع شده. دلم میخواد با تموم وجود داد بزنم و کمک بخوام، ولی ته دلم میدونم کسی نیست کمکم کنه. یه حسی بهم میگه اگه کسی صدام رو بشنوه هم به کمکم نمیاد. ته دلم از همه ناامیدم، ته دلم به هیچکس اعتماد ندارم. حتی خود خدا. من تنهام. تنها دارم زیر آب خفه میشم. تنها دارم میمیرم. با تکونی که اتوبوس توی ایستگاه میخوره، از غرق شدن نجات پیدا میکنم. صورتم به یه شکل محوتوی شیشه افتاده. حس میکنم روح شدم. میشه از این طرف صورتم، اونطرفش رو دید. دارم محو میشم. شاید واسه همینه که هیچکس، هیچوقت من رو نمیبینه. شاید واسه همینه که هیچکس صدامو نمیشنوه. شاید واسه همینه که میون این همه آدم، فقط منم که دارم غرق میشم. شاید واسه همینه که میون اینهمه آدمه، فقط منم که دارم میمیرم. باید از اتوبوس پیاده شم. خودمو مثل موش جمع میکنم. از لابلای مردم رد میشم. به کسی برخورد نمیکنم. میترسم روح باشم. میترسم اگه به کسی برخورد کنم، از جاش بپره. میترسم بترسه و بسم الله بگیره. میترسم با بسم اللهش، من ناپدید شم. از اتوبوس که پیاده میشم، متوجه میشم آسمون بنفشه. حس میکنم هرچی که جلوت

  خزیدن   «یه چیزی درباره‌ی سیگار کشیدن خیلی افسردم میکنه، میدونی؟ نمیدونم دقیقا چیشه. شاید بویی که میده است. شایدم حسیه که بهم میده.» -        خب مجبوری مگه بکشی؟ -        مشکل اینه نمیدونم سیگار کشیدن بیشتر افسردم میکنه یا سیگار نکشیدن. -        بزرگترین سوال زندگی همینه. -        که چی آدمو بیشتر افسرده میکنه؟ -        آره. -        حالا زندگی اونقدرا هم بد نیست. -        شاید زندگی تو نیست. -        مگه توی یه دنیا نیستیم؟ -        هستیم؟ -        نمیدونم دنیا بیرونیه یا درونیه. -        شاید هردو -        شاید. -        ولی باید بفهمم چرا سیگار کشیدن افسردم میکنه. -        چرا؟ -        خب بتونم جلوشو بگیرم. -        هیچوقت نمیتونی جلوی افسرده شدنتو بگیری. -        نمیدونم. شاید فقط میخوام بدونم چرا. -        بزرگترین سوال زندگی همینه. -        چیه؟ -        چرا. -        فکر کردم بزرگترین سوال درباره افسردگیه. -        بزرگترین سوال زندگی تو اون باشه. -        مگه یه زندگی نداریم؟ -        داریم؟ -        نمیدونم. پسر سیگا